Íme az űrkadétok: három fiatal mérnök, akiknek a munkája a szó szoros értelmében földönkívüli élményt jelent. A szakértők olyan új generációjáról van szó, akiknek az űrutazásról szóló álmaikat sikerült kézzelfogható karrierre váltaniuk.
Tag: European Space Agency (Space Agency)
-
#WakeUpRosetta – Save the date
#WakeUpRosetta – Save the date. At 10:00 UTC on 20 January 2014, ESA’s comet-chasing Rosetta spacecraft will wake up from 31 months in deep-space hibernation. Save the date and join the adventure. More info at www.esa.int/rosetta.
#WakeUpRosetta
-
Magnetic field: why it matters
Earth’s magnetic field is continuously changing. Magnetic north wanders, and every few hundred thousand years the polarity gradually flips, so that a compass would point south instead of north.
This is the second of three videos:
Magnetic field: an introduction: http://www.youtube.com/watch?v=P7nhgX0ppek
Magnetic field: learning more with Swarm -
ESA Euronews: The real-life space cadets: Abbie, Marc and Maria
Meet the space cadets, three young engineers with enviable jobs that are quite literally out of this world. This edition of Space focuses on three professionals who’ve turned their dreams of working in space into real down-to- Earth careers.
In the UK, 26-year-old Abbie Hutty, a spacecraft structures engineer at Astrium, is a proud member of the ExoMars team. She is developing the structure of the mission’s rover, ensuring that the actual body of the vehicle and other components are all structurally strong enough to withstand the launch from Earth, and landing on Mars.
Twenty-seven-year-old Marc Costa Sitjà, Science Operations Engineer at the European Space Agency, uses the huge antenna at Cebreros, west of Madrid, to ‘drive’ ESA’s Venus Express spacecraft around the planet. Every day he sends commands and receives data to and from the spacecraft from the agency’s ESAC facility near the Spanish capital.
Maria Komu, a 27-year-old researcher at the Finnish Meteorological Institute, works on Finnish mini satellite Aalto-1, and has a hands-on role developing a weather instrument for ESA’s ExoMars EDM mission.
Space is a childhood dream turned reality for all three. For Abbie the realisation that space wasn’t just science fiction came when she was still at school and she heard of the Beagle 2 mission to Mars, a lander that was developed in the UK by British engineers. Maria tells the story of a book about a school visit around the solar system that enchanted her as a young girl. Meanwhile Marc cites a vivid blue image of Venus as an inspiration to his career.
Abbie, Marc and Maria are all educated to masters level, while Maria continues studying towards a doctorate. They’re on the first steps of the career ladder, and that means plenty of learning ‘on-the-job’. Maria had to master soldering, programming, and testing, Marc developed his skills by creating software that helped a mission to better fulfill its purpose, while Abbie had to understand better the behaviour of particular materials in the cold vacuum of space.
The excitement of working in space is summed up by Abbie: “I think the space industry is quite a privileged industry to work in, because whilst you are still managing projects and meeting schedules and deadlines, and creating a product, at the end of the day that requires a certain amount of processes down on it, you can also come down to the clean rooms and look through the window and see your part of a spaceship, and think ‘that’s going to Mars, and I did that bit’, and you don’t get that anywhere else.”
-
ESA Euronews: Δουλεύοντας στο διάστημα… από τη Γη
Η Μαρία, ο Μαρκ και η Άμπι είναι τρεις νέοι μηχανικοί κι έχουν τρεις διαφορετικές ιστορίες, αλλά με ένα κοινό γνώρισμα. Η δουλειά τους είναι στη Γη, αλλά φεύγει από τα όριά της. Και οι τρεις πραγματοποίησαν το όνειρό τους: δουλεύουν στη διαστημική βιομηχανία. Και δηλώνουν ευτυχισμένοι γι’αυτό.
Λίγο μετά τα είκοσί τους χρόνια, ήδη έχουν σημαντικές ευθύνες.
Η Μαρία εργάζεται σε έναν φινλανδικό μίνι δορυφόρο και σε εργαλεία πρόγνωσης καιρού για την αποστολή ExoMars της ESA. Η Άμπι αναπτύσσει τη δομή του οχήματος της αποστολής. Ο Μαρκ σχεδιάζει τις επιχειρήσεις του δορυφόρου Venus Express της ESA.
Η Άμπι και ο Μαρκ έχουν μεταπτυχιακές σπουδές, ενώ η Μαρία είναι υποψήφια διδάκτωρ. Και οι τρεις λένε πως εμπνεύστηκαν από την ιδέα της εξερεύνησης του ηλιακού μας συστήματος.
Πλοήγηση δορυφόρων, κατασκευή διαστημικών οχημάτων και μετεωρολογικών σταθμών για τον Άρη. Όλα αυτά απαιτούν δεξιότητες, γνώση και αφοσίωση.
Δυσκολίες υπάρχουν σίγουρα. Όμως κανείς εκ των τριών δεν χάνει από το βλέμμα του τη μοναδική φύση μιας καριέρας στο διάστημα.
-
ESA Euronews: La nouvelle génération de l’espace
L’espace fascine bon nombre d’entre nous, mais bien peu ont la chance de travailler dans le domaine de la recherche spatiale. Nous avons rencontré trois jeunes ingénieurs qui ont entamé une carrière, la tête dans les étoiles et les pieds sur Terre.
A Helsinki, Maria Komu nous fait découvrir son lieu de travail : l’Institut météorologique finlandais qui dispose d’un laboratoire spatial. “Il y a à peine cinq ans, mon plus grand rêve, c’était simplement de pouvoir toucher quelque chose qui allait dans l’espace,” nous confie la jeune femme. “Aujourd’hui, je conçois des instruments qui vont dans l’espace, c’est incroyable !” s’enthousiasme-t-elle. Maria travaille sur un mini-satellite et des instruments météo pour le démonstrateur EDM de la mission ExoMars de l’Agence spatiale européenne (ESA).
Au nord de Londres, découvrons à présent, l’univers d’Abbie Hutty, ingénieur spatial structures chez Astrium. Son travail qui d’ailleurs, la passionne : s’assurer que “le corps du rover ExoMars est assez solide pour pouvoir supporter notamment le lancement, l’arrivée au sol et l’entrée dans l’atmosphère,” nous explique-t-elle.
En Espagne, à Cebreros, près de Madrid, Marc Costa Sitjà nous présente l’antenne à gain élevé qui permet à son équipe de communiquer avec le satellite Venus Express (ESA) pour gérer son pilotage. La parabole permet aux scientifiques d’envoyer des ordres de commande à l’engin et de recevoir des données en sa provenance comme une image de Vénus unique qu’ils ont réussi à constituer à partir de toute une série d’observations.
Nos trois jeunes ingénieurs ont choisi ces métiers pour explorer notre système solaire et peut-être éclaircir ses mystères. Une motivation qui les anime parfois depuis l’enfance. Chacun reconnaît avoir de la chance de mener une vie professionnelle dans un secteur qui les fascine. La Finlandaise Maria Komu aimerait poursuivre son rêve éveillé en visitant “d’immenses chambres à vide et peut-être des simulateurs solaires :c’est ce que je préfèrerais,” nous lance-t-elle avant de conclure : “et bien sûr, si je pouvais assister en vrai au lancement d’une fusée, ce serait vraiment cool !”
-
Swarm: Understanding our life saver
Earth’s magnetic field is our life saver, protecting us from the energetic solar wind. The Swarm satellites will measure Earth’s magnetic field to allow us to understand it for a safer future.
-
Mars showcase
From the highest volcano to the deepest canyon, from impact craters to ancient river beds and lava flows, this showcase of images from ESA’s Mars Express takes you on an unforgettable journey across the Red Planet.
Mars Express was launched on 2 June 2003 and arrived at Mars six-and-a-half months later. It has since orbited the planet nearly 12 500 times, providing scientists with unprecedented images and data collected by its suite of scientific instruments.
The data have been used to create an almost global digital topographic model of the surface, providing a unique visualisation and enabling researchers to acquire new and surprising information about the evolution of the Red Planet.
The images in this movie were taken by the High Resolution Stereo Camera and the video was released by the DLR German Aerospace Center as part of the ten years of Mars Express celebrations in June 2013. The music has been created by Stephan Elgner of DLR’s Mars Express planetary cartography team. DLR developed and is operating the stereo camera.
Read the original post on DLR’s website here: http://www.dlr.de/dlr/en/desktopdefault.aspx/tabid-10212/332_read-7208/year-all/332_page-2/#gallery/10805
Credit: ESA / DLR / FU Berlin (G. Neukum)
-
ESRIN: ESA’s Eye on Earth
Located in Frascati, Italy, ESRIN — known as the ESA Centre for Earth Observation — is one of the five ESA specialised centres situated in Europe.
The mission and payload operations of ESA’s Earth observation satellites are managed here and ESRIN is the primary source for the acquisition, distribution and exploitation of data from these and other non-ESA satellites.
Within ESRIN, a key role in Europe’s space effort has been undertaken with the development of the new small launcher, Vega, which took its maiden voyage in February 2012.
ESRIN designs and develops all ESA-wide software for corporate applications and is responsible for developing security measures for classified space programmes.
The European Centre for Space Records (ECSR) is also based at ESRIN. The ECSR appraises and preserves the valuable technical records of completed ESA projects together with their management archives to safeguard this valuable knowledge for generations to come.
Finally, ESRIN is home to ESA’s Near-Earth Object Coordination Centre. The centre serves as the central access point to a network of European near-Earth object data sources and information providers being established under ESA’s Space Situational Awareness (SSA) Programme.
For more information, visit http://www.esa.int/About_Us/ESRIN
-
Rosetta’s twelve-year journey in space
This animation tracks Rosetta’s journey through the Solar System, using gravity slingshots from Earth and Mars to reach its final destination: Comet 67P/Churyumov–Gerasimenko. Rosetta made three flybys of Earth, on 4 March 2005, 13 November 2007 and 13 November 2009, and one of Mars, on 25 February 2007. Rosetta has also visited two asteroids, taking extensive close-up images of 2867 Steins on 5 September 2008 and 21 Lutetia on 10 July 2010. Once the spacecraft is woken up from deep space hibernation on 20 January 2014, it will head for rendezvous with the comet in May. In November the Philae probe will be deployed to the comet surface. Rosetta will follow the comet to its closest distance to the Sun on 13 August 2015 and as it moves back towards the outer Solar System. The nominal mission end is December 2015.
Credits: ESA(This replaces a previously published version)
-
ESA ESTEC Large Diameter Centrifuge
Video of the ESA ESTEC LDC from the central gondola, accelerating and decelerating.
Credits: Life & Physical Science, Instrumentation and Life Support Laboratory, TEC-MMG Department
-
ESA Euronews: Big Bang: Εξερευνώντας πώς ξεκίνησε το σύμπαν
Πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν; Πρόκειται για ένα αιώνιο ερώτημα, με απαντήσεις που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Όλοι μιλούν για το περίφημο Big Bang. Τι είναι όμως αυτό; Τι ακριβώς συνέβη;
Ακόμα και οι επιστήμονες διαφωνούν. “Το Big Bang με τον σημερινό τρόπο σκέψης είναι κάτι σαν το σημείο εκκίνησης, η στιγμή που δημιουργήθηκε το σύμπαν”, λέει ένας, αλλά διευκρινίζει: “Πώς συνέβη αυτό και τι ακριβώς υπήρχε εκείνη τη χρονική στιγμή εκεί, είναι κάτι που δεν είναι ακόμη απόλυτα γνωστό”. Ωστόσο ένας άλλος επισημαίνει: “Το Big Bang θα έλεγα ότι είναι μια ιδέα. Δεν είναι μια χρονική στιγμή”.
Εάν είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς αυτή καθεαυτή την έννοια του Big Bang, είναι ακόμα πιο δύσκολο να την μελετήσει με επιστημονικά πειράματα. Αλλά αυτό ακριβώς έχουν σκοπό να κάνουν δύο μεγάλα πειράματα της εποχής μας. Το ένα από αυτά είναι στη Γη, το άλλο στο διάστημα.
Στις εγκαταστάσεις του CERN, κοντά στην Γενεύη, έχει δημιουργηθεί ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων. Εκεί ανακαλύφθηκε πέρυσι το μποζόνιο Χιγκς, το σωματίδιο που δίνει μάζα στην ύλη και αποδεικνύει την ύπαρξη του πεδίου Χιγκς. “Εάν δείτε το επίπεδο ενέργειας στο οποίο φτάνουμε και το είδος των μαζών που μπορούμε να δημιουργήσουμε με αυτό το πείραμα, θα πρέπει να πηγαίνουμε σε ένα σημείο, κάτι σαν ένα δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μετά το Big Bang, επομένως κοντά, πολύ κοντά στο Big Bang”, εξηγούν οι επιστήμονες του CERN.
Ενώ στο CERN συγκρούονται μικροσκοπικά σωματίδια, ο δορυφόρος Planck της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστημικής, προσπαθεί σε μια επική αναζήτηση να ανιχνεύσει τα απομεινάρια του φωτός από το Big Bang. Την άνοιξη η ομάδα του Planck δημοσιοποίησε αυτό που θεωρείται ως ο απόλυτος χάρτης της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας.Δείχνει πώς ήταν το σύμπαν μόλις 380.000 χρόνια μετά το Big Bang.
Το φως που ταξιδεύει σε εμάς από την έναρξη του σύμπαντος και τα σωματίδια που σπάνε σε έναν γιγάντιο επιταχυντή είναι οι μαρτυρίες στις οποίες βασιζόμαστε για να αντιληφθούμε την θεωρία του Big Bang και όσων το ακολούθησαν. Αλλά λένε αυτές οι μαρτυρίες τα ίδια πράγματα; ή μήπως καταλήγουν σε διαφορετικά συμπεράσματα;
Η εικόνα μας για το πρώιμο σύμπαν απέχει ωστόσο ακόμα από το να είναι πλήρης. Υπάρχουν πολλά εκκρεμή ζητήματα και ανωμαλίες. Και αυτό είναι ένα ζήτημα στο οποίο ακόμα και οι ίδιοι οι επιστήμονες σε ορισμένες περιπτώσεις σηκώνουν τα χέρια ψηλά…
-
Tracking spacecraft deep across the void
ESA operates some of the world’s most sophisticated deep-space tracking stations, enabling spacecraft to maintain contact with Earth while voyaging deep into our Solar System. The essential task of all ESA stations is to communicate with our missions, sending telecommands and receiving vital scientific data and spacecraft status information.
The Agency’s three Deep Space Antenna (DSA) stations are located in Australia, Spain and Argentina, and are centrally controlled from the ESOC Operations Centre in Germany. They are equipped with large, 35 m-diameter parabolic dish reflectors, weighing in at 610 tonnes, that can be rotated and pointed with extreme accuracy.
Using signal data from the stations and an advanced navigational technique known as ‘delta-DOR’, engineers can pinpoint the orbit of a spacecraft exploring Mars or Venus – a distance of over 100 million kilometres from Earth – to an accuracy within 1 kilometre.
-
Earth from Space: ESA and the UK Space Agency
Discover more about our planet with the Earth from Space video programme. During the Living Planet Symposium 2013 in Edinburgh, UK, David Parker, Chief Executive of the UK Space Agency, joined us to discuss the collaborative relationship with ESA.
(This replaces a previously published version – sound has been corrected)
-
Earth from Space: Salty Turkey
Earth from Space is presented by Kelsea Brennan-Wessels from the ESA Web-TV virtual studios. In the seventy-fifth edition, we explore Lake Tuz on the Anatolian peninsula.
Read more on the ESA Portal:
http://www.esa.int/Our_Activities/Observing_the_Earth/Earth_from_Space_Salty_Turkey -
ESA Euronews: Test d’ammaraggio per l’IXV il nuovo veicolo spaziale europeo
Nel mare di Sardegna, poco distante da Muravera in Costa Rei, è stato testato l’IXV, un nuovo veicolo spaziale europeo. La navicella è stata progettata per rientrare nell’atmosfera terrestre in modo più preciso rispetto alla Soyuz.
Durante il test l’Intermediate eXperimental Vehicle è stato sollevato da un elicottero e, a tremila metri di altitudine, è stato sganciato.
Dopo una prima parte di tragitto in caduta libera, la corsa della navetta verso il Mar Mediterraneo è stata frenata, come previsto, da un paracadute.
Ma qualcosa non ha funzionato. Nell’impatto con l’acqua non si sono aperti i dispositivi di galleggiamento che garantiscono stabilità all’IXV.
Secondo Giorgio Tumino e Roberto Angelini, i due manager che seguono il progetto, rispettivamente per ESA e per Thales Alenia Space, l’ammaraggio è stato talmente ‘morbido’ che i quattro palloni praticamente non se ne sono ‘accorti’. Per questo non si sono gonfiati.
Il primo lancio nello spazio dell’IXV, con conseguente rientro nell’orbita terrestre, è previsto per il 2014. Per quella data, garantiscono gli ingegneri, tutto sarà perfetto. -
Did you know: How often do astronauts wash their clothes in space?
We wanted to know: How often do astronauts wash their clothes in space? We asked the members of the public in Europe what they think. Watch the video to discover the answer.
-
ESA Euronews: Los detectives de Marte
Marte sigue intrigando a los científicos. Hay robots que se han enviado para que vuelen sobre Marte, para que se desplacen por el planeta e incluso para perforen y recojan muestras. Todo, para buscar señales y saber si alguna vez, quizá hace mucho tiempo, hubo algún tipo de vida. Encontrar cualquier evidencia equiere la habilidad de los mejores detectives: científicos, robots y satélites que estudian el planeta con todo detalle.
“Si ha habido vida más allá de la Tierra el destino ideal sería Marte”, dice el cientifico de la ESA Olivier Witasse. Un destino ideal pero también un rompecabezas que los investigadores están empezando a reconstruir.
Las primeras fotos de Marte las tomó la sonda Mariner 4 en 1965. Estas imágenes alimentaron las especulaciones sobre la existencia de agua y vida. En los años 70 se continuó investigando el planeta con las misiones Viking. Luego llegaron los vehículos exploradores. El año pasado aterrizó el robot Curiosity de la Nasa. Pesa 900 kilos y es capaz de recoger rocas y analizarlas. Curiosty no busca restos de vida, sino signos de habitabilidad. El robot tiene un potente láser diseñado por ingenieros estadounidenses y franceses. Su potente luz es capaz de convertir una roca o partes de una roca en una bola de fuego para analizar los elementos de los que está compuesta.
La búsqueda que ha hecho Curiosity ha tenido éxito. De hecho, en el lugar donde aterrizó hubo alguna vez agua a una temperatura adecuada, con niveles de acidez apropiados para la formación de la vida. Pero hace unos tres mil millones de años todo cambió, porque el campo magnético de Marte se desvaneció y gran parte de la atmófera se perdió.
La sonda Mars Express también ha encontrado depósitos de hielo debajo de la superficie del planeta, que están ocultos por el polvo. Y también descubrió algo más misterioso e intrigante: metano. El programa europeo ExoMars lanzará en 2016 un satélite para examinar este gas. Y dos años después un robot recorrerá el planeta rojo. Será la primera misión que busque directamente señales de vida ahora y en el pasado. Todavía no se sabe dónde aterrizará el robot ExoMars porque los científicos no se han puesto de acuerdo, de momento. Se cree que pudo existir algún tipo de vida hace unos 4.000 millones de años. Y las mejores localizaciones son los valles antiguos donde había agua.
Los secretos de Marte se esconden a menudo debajo del polvo del planeta. Sin embargo, se están haciendo progresos de forma muy rápida para unir las piezas del rompecabezas. Y puede que tambien estos descubrimientos den alguna respuesta sobre nuestro origen en la Tierra.
-
ESA Euronews: Vida em Marte: Segredos do Planeta Vermelho
Criámos missões científicas para percorrerem Marte e, dentro em breve, explorarem o subsolo, de forma a suplantar vários desafios. Mas a pergunta maior para a qual procuramos uma resposta é a seguinte: alguma vez houve vida neste planeta? “Se já existiu vida fora da Terra, então Marte é a hipótese mais óbvia”, afirma Olivier Witasse, da Agência Espacial Europeia (ESA).
A Mars Express tem-nos ajudado a avançar consideravelmente no conhecimento deste planeta. A sonda acaba de celebrar dez anos em órbita – a missão inicial da ESA estava programada para dois. Os dados que tem recolhido permitem criar mapas a 3 dimensões da superfície marciana e sinalizar locais onde podem existir minerais. Segundo Witasse, “houve muitas descobertas nestes últimos dez anos: a deteção dos minerais hidratados, por exemplo, que foram formados na presença de água, diz-nos que existiu realmente água em Marte durante vários milhões de anos.”
Já as primeiras fotografias de Marte a partir da sonda Mariner 4, em 1965, começaram a alimentar as especulações prolongadas na década seguinte com as missões Viking. O ano passado, a NASA fez aterrar o robô Curiosity no Planeta Vermelho. Um verdadeiro laboratório científico capaz de efetuar recolhas e análises. O objetivo anunciado não é tanto procurar sinais de vida, mas sim condições de habitabilidade.
A cabeça do robô integra um laser conhecido por ChemCam, que foi concebido e desenvolvido por um grupo de engenheiros em Toulouse, em França. A sua função é disparar sobre rochas, fragmentando-as, para depois as analisar e revelar a sua composição. No local onde o Curiosity aterrou já terá havido água a uma temperatura adequada para a habitabilidade, com a acidez apropriada e durante um longo período de tempo. Mas, há 3 mil milhões de anos, tudo isso mudou: a alteração do campo magnético do planeta parece ter dissipado a atmosfera. Anouck Ody, investigadora da Universidade de Lyon, realça que “a atmosfera de Marte tem uma pressão demasiada fraca para que a água líquida se estabilize à superfície. No entanto, é possível encontrar água na atmosfera e, em forma de gelo, nas calotas polares, tanto a norte, como a sul.”
A Mars Express revelou enormes depósitos de gelo debaixo da superfície. E descobriu outra coisa ainda mais intrigante: a existência de metano. “Em 2004, logo no início da missão, a Mars Express encontrou pequenas quantidades de metano na atmosfera. É uma descoberta cuja autenticidade ainda é motivo de debate. No entanto, se houver mesmo metano, é preciso explicar como é que ele se dissolve na atmosfera, e o que é que o está constantemente a gerar. Há muitas discussões sobre o assunto. Pode tratar-se de atividade geológica – uma reação entre as rochas do subsolo e a água líquida, o que significaria que Marte é um planeta ativo geologicamente. Ou então, o metano está a ser produzido por uma atividade biológica,” aponta Olivier Witasse.
A missão europeia Exomars promete esclarecer grande parte destes mistérios. A partir de 2016, uma sonda vai começar a monitorizar a órbita marciana; dois anos mais tarde, um novo veículo robotizado irá percorrer o planeta com uma importante inovação: será capaz de recolher amostras a dois metros de profundidade.
-
ESA Euronews: Υπάρχει ζωή στον Άρη; Έρχεται η οριστική απάντηση
Είναι ο άνθρωπος μόνος του στο σύμπαν; Στο υπαρξιακό αυτό ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει η διαστημική τεχνολογία. Ρομποτικά οχήματα έχουν αποσταλεί εδώ και πολλά χρόνια στον Άρη, για να αναζητήσουν αποδείξεις ύπαρξης ζωής στον κόκκινο πλανήτη.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν υπήρχε ζωή μακριά από τη Γη, ο Άρης θα ήταν η πιο προφανής επιλογή. Η στοιχειοθέτηση ωστόσο των αποδείξεων είναι μια υπόθεση εξαιρετικά δύσκολη. Μοιάζει με ένα παζλ, που μόλις ολοκληρωθεί θα μας δώσει μια πλήρη εικόνα αυτού που ονομάζουμε «ζωή στο σύμπαν». Τα κομμάτια του μόλις έχουν αρχίσει να τοποθετούνται.
Η ανακάλυψη στοιχείων που αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωής στον Άρη απαιτεί την αξιοποίηση της τελευταίας τεχνολογίας και τη στενή συνεργασία των κορυφαίων επιστημόνων.
Η αποστολή Mars Express της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος συνέβαλε τα μέγιστα στην αλματώδη πρόοδο της εξερεύνησης του Άρη. Ο δορυφόρος παραμένει εδώ και σχεδόν μια δεκαετία σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη. Συλλέγει στοιχεία που επιτρέπουν στους επιστήμονες να δημιουργήσουν τρισδιάστατους χάρτες της επιφάνειας και να εντοπίσουν που βρίσκονται ακριβώς βασικά μέταλλα και άλλα στοιχεία, πολύτιμα για την έρευνα.
«Η σπουδαιότερη ανακάλυψη είναι η ανίχνευση των λεγόμενων ένυδρων ορυκτών. Πρόκειται για ορυκτά που σχηματίστηκαν με την παρουσία νερού και αποδεικνύουν την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια του Άρη για αρκετά εκατομμύρια χρόνια», αναφέρει ο Ολιβιέ Βιτάς, επιστήμονας του προγράμματος ExoMars.Η ανακάλυψη ένυδρων ορυκτών σε διάφορες περιοχές στον Άρη, έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Τώρα προσπαθούν να εντοπίσουν τα σημεία όπου υπάρχουν υπολείμματα αργίλου ή θειικών αλάτων. Αν τα καταφέρουν θα ξέρουν πού ακριβώς υπήρχε κάποτε νερό.
«Ο άργιλος ή πηλός προέρχεται απο μια ένωση που απαιτεί την παρουσία νερού . Χρειάζεται αρκετός χρόνος για να μετατραπεί ένα πέτρωμα σε άργιλο. Τα θειικά άλατα σχηματίζονται ταχύτερα και είναι παρόμοια με αυτά που υπάρχουν σε λίμνες με αλμυρό νερό στη Γη. Εκεί βρίσκουμε μεταλλικό νερό. Όταν αυτό εξατμίζεται, τα μέταλλα μένουν στην επιφάνεια των ιζημάτων» υποστηρίζει ο Νταμιέν Λοιζό, ερευνητής του πανεπιστημίου της Λιόν.
Οι πρώτες εικόνες του κόκκινου πλανήτη από το διαστημόπλοιο Μάρινερ 5, τροφοδότησαν μια έντονη συζήτηση για την ύπαρξη νερού και άρα ζωής στον Άρη. Ακολούθησαν οι αποστολές του Βίκινγκ, τη δεκαετία του ’70 και ύστερα μια σειρά μικρών οχημάτων που πάτησαν το έδαφος του Άρη.
Πέρυσι, η ΝΑΣΑ κατάφερε να προσεδαφίσει το ρομποτικό όχημα Curiosity στον κόκκινο πλανήτη. Πρόκειται για ένα κινητό επιστημονικό εργαστήριο, βάρους 900 κιλών, με δυνατότητα να συλλέγει και να αναλύει πετρώματα.
-
ESA Euronews: C’è vita su Marte? Nuove apparecchiature sono pronte a scoprirlo
Esattamente dieci anni fa cominciava l’avventura di Mars Express, la missione dell’Agenzia Spaziale Europea (ESA) sull’enigmatico pianeta rosso.
Marte è l’ultima frontiera dell’esplorazione spaziale. La comunità scientifica è a caccia di prove dell’esistenza di vita — presente o passata — tra le speranze di molti che vorrebbero che questo fosse un pianeta abitabile.
Ma trovare vita su Marte è come mettere insieme i pezzi di un puzzle, un’avventura affascinante che abbiamo appena cominciato.Le sfide sono molte. “La cosa più frustrante è la quantità di polveri in certe regioni, che non ci permettono di avere accesso alla superficie sottostante, sia con una rover che dall’orbita.” dice Anouck Ody, Ricercatrice dell’Università di Lione.
Le nostre conoscenze sul pianeta Marte hanno fatto grossi balzi negli ultimi dieci anni, grazie alla missione Mars Express. Il satellite ha raccolto dati che hanno permesso agli scienziati di creare mappe in 3D della superficie del pianeta rosso, studiare i minerali che la compongono e la sua atmosfera. “In dieci anni abbiamo fatto molte scoperte. Se dovessi evidenziarne alcune comincerei con l’individuazione di quelli che chiamiamo “minerali idrati”, che si sono formati in presenza di acqua e che quindi ci mostrano che su Marte per milioni di anni c’è stata acqua” spiega Olivier Witasse, scienziato di Mars Express, ESA.
Le prime foto di Marte, scattate dalla sonda americana Mariner 4 nel 1965 mostrarono un pianeta arido ed inospitale, ma le ricerche di acqua — e di vita — continuarono negli anni Settanta con il programma Viking della Nasa ed il primo atterraggio morbido delle sue due sonde su terra rossa. Da allora ad aprirsi strada sul pianeta sono state le rover, ultimo l’atterraggio spettacolare dello scorso anno di Curiosity ( Mars Science Laboratory) il laboratorio scientifico da 900 kg della Nasa in grado di scavare ed analizzare rocce, per studiare non solo le possibilili tracce di vita, ma anche dell’abilitabilità del pianeta.
La testa di Curiosity è il ChemCam, un laser infrarosso, che ha il compito di sparare raggi sulle rocce marziane e poi analizzare il plasma incandescente e lo spettro di luce emessa per capirne la composizione.
ChemCam può sparare raggi laser e colpire bersagli ad una distanza di 6 metri. Se dalle analisi questi risultano interessanti dal punto di vista scientifico, la rover si avvicina e perfora la superficie per raccogliere un piccolo campione da analizzare. “Siamo andati in un bacino che assomiglia ad un antico lago. Questo ci ha permesso di porci la domanda sull’abilitabilità di quest’area. Se le condizioni che un giorno hanno portato alla formazione di vita sulla terra, si ricreassero in un altro posto, potrebbe sorgervi vita?” si chiede Olivier Gasnault, ChemCam Co-ricercatore, CNRS.
Curiosity ha portato ad un’importante scoperta. I ciottoli levigati vicino al sito in cui la sonda è atterrata sarebbero la prova che sulla superficie del pianeta sia scorsa acqua, per molti anni, alla temperatura e acidità giuste da renderlo un pianeta abitabile. Circa 3 miliardi di anni fa però i campi magnetici si affievolirono e l’atmosfera divenne rarefatta.
“Marte oggi ha un’atmosfera troppo rarefatta e una pressione troppo bassa perchè sulla superficie possa esserci acqua in forma liquida. Ma è stata trovata nell’atmosfera e in forma di ghiaccio, principalmente nelle calotte polari” ci mostra Anouck Ody, dell’Università di Lione
Mars Express ha mostrato che ci sono depositi di ghiaccio sotto la superficie del pianeta, nascosti dalle polveri. Ma ha fatto anche un’altra scoperta, forse ancora più misteriosa ed intrigante: il metano. “Mars Express nel 2004, appena all’inizio della sua missione ha rivelato la presenza di metano nell’atmosfera in quantità molto piccole. — Olivier Witasse, scienziato di Mars Express, ESA — Ci sono ancora dibattiti sulla veridicità di questa osservazione ma se il metano fosse davvero presente servirebbe una spiegazione: Questo gas si distrugge nell’atmosfera, dunque dovrebbe esserci una fonte che continua ad emetterlo. Ci sono molte discussioni su quale possa essere questa fonte, potrebbe essere prodotto da attività geologica, dalla reazione tra rocce sotterranee e acqua liquida. Per generare metano Marte dovrebbe essere geologicamente attivo o potrebbe essere attività biologica a produrre il gas”.
-
ESA Euronews: The Mars detectives
Europe’s off to Mars. Again. We have sent robots to fly over Mars, crawl over Mars and soon to dig down into Mars – searching for signs that once, perhaps deep in the past, this planet may have been home to life. It might be an obvious choice, but still a puzzle, and one that we’re only just beginning to piece together. And finding evidence of life will require the skill of the finest detectives.
This is a mystery that Europe’s ExoMars mission is ready to solve. In 2016 it will have a satellite in orbit around Mars, designed to test for methane, and by 2018 this rover will be rolling around the Red Planet. The mission will be the first to set out with the direct intention of finding signs of life, now, and in the past.